Hasan Elidemir yaşamını yitirdi

"Çanakkale'ye gezmeye, ve tedavi görmeye gidiyorum" diyerek İzmir'den ayrılan Hasan Elidemir’e ulaşamayan yakın arkadaşları araştırmaya başladı. 60 yaşındaki Elidemir'e bir türlü ulaşılamazken acı haber Balıkesir'den geldi. Bir otel odasında baygın bulunan Elidemir, Özel Körfez Hastanesi’nde yoğun bakıma alındı. Dün gece de vefat etti. Haberi öğrenen yakınları, spor ve basın camiası yasa boğuldu. Bir süre alkol tedavisi gören Elidemir'in kalp durması sonucu öldüğü belirtildi. Kesin ölüm sebebinin belirlenmesi için Bursa'da otopsi yapılacak. Elidemir'in cenazesi yarın güzelyalı Hamidiye camii'nde ikindi namazından sonra defnedilicek. 

Elidemir'in hayatını kaleme alan usta gazeteci Nüvit Tokdemir, şunları yazmıştı:

“...Çocukları sokaktan kurtaran bir proje olarak nitelendirebileceğimiz 'minik takım’ çalışmaları hem okuyup hem de futbol oynama olanağı yarattı diyebiliriz.

Ve o takımlardan nice oyuncular girdi futbol dünyamıza. İşte altyapı gerçeği de buydu.

Altyapısını güçlendiren takımlar bugün futbolcu fabrikası gibi.

1970’li yıllarda İzmir’de altyapı gerçeğini gören bir takım olan İzmirspor, kurumsallaşmaya giden yolda yürürken futbol okullarını da zenginleştirmeyi başarmıştı.

O zenginlikten çıkan bir isim de Hasan Elidemir oldu...

İZMİRSPORLU BABANIN OĞLU

Bankacı baba Mustafa Elidemir’in oğlu olan Hasan Elidemir de doğup büyüdüğü Eşrefpaşa’nın ayrılmaz bir parçası İzmirsporludur tartışmasız. Babadan İzmirsporlu da diyebiliriz.

10 yaşına geldiğinde İzmirspor minik takımına başlayınca artık yaşamının çizgisi de belirlenir olmuştur. Okul ve futbol birlikte yürütülecektir.

İzmir futbolunda bir altyapı ustası olarak bilinen Halil Bıçakçı ilk antrenörüdür ve yetişmesinde büyük emeği vardır.

Başarılı bir kanat oyuncusu olarak göze çarpan Elidemir, 18 yaşına geldiğinde ilk profesyonel sözleşmeye imza atar Lacivert-Beyazlı kulüpte. İzmir’in sevilen ve oynadığı futbolla sivrilen oyuncularından biridir artık.

O günün takım arkadaşları sonradan G.Saray’a giden Arif Kocabıyık, İsmail Demiriz, Adnan, Sancar ve K.Muharrem gibi isimlerdir.

Birçok takımdan transfer önerisi alsa da o takımına para kazandırmak istemektedir. Sözleşmesi bitip boşta kalmasına karşın o takımını seçer.

O günleri şöyle anımsıyor Elidemir:

“1983 yılıydı. Sözleşmem bitmişti. O dönem boşta kalan futbolcu federasyonda yapılan satıştan gidiyordu. Ama kulübün de belli bir miktar yatırması gerekiyordu. Suat Mamat beni G.Saray’a almak istiyordu, ‘Satıştan alırız seni’ dedi. Ama İzmirspor, federasyona yatırması gerekeni yatırmadı. Ben İzmirsporlu babamın sözünü kıramayıp gittim, imza attım sözleşmeye. Sonra da 25 milyon liraya Antalyaspor’a gittim.”

Elidemir, Antalyaspor’a gitti ama şanssızlıklar bir türlü yakasını bırakmıyordu. Uzun sakatlık dönemleri geçirdi ve başarılı olamadı.

Bu başarısızlığı da “Bir türlü toparlanamadım. Antalyaspor’dan o dönemde en büyük parayı alanlardan biriydim ama onlara gerekli performansı gösteremedim” sözleriyle dile getiriyor.

İZMİRSPOR’A DÖNÜŞ

İstediklerini yapamamak kendisini sıkıp bir de doğduğu kent özlemi içinde büyüyünce Elidemir, 1987’de İzmirspor’a geri döndü.

Takım kaptanıydı ve yeniden eski günlere dönmek güzeldi onun için. Benliğine kavuşmuştu.

İkinci yılında yönetim bunalımları ve kötü gidiş futbolcuları da etkiledi. Takım 3. Lig’e düşünce Elidemir de futbolu sessizce bırakıp kabuğuna çekildi.

Futbol yaşamı boyunca 14 kez genç, 2 kez de ümit ulusal formayı giydi. Doğan Emültay, Mustafa Özkula, Suat Mamat, Adnan Dinçer, Ali Rıza Şenol gibi teknik adamlarla çalıştı.

Unutamadığı anıları arasında F.Bahçe’yi Atatürk Stadı’nda 10 yendikleri maç en büyük iz bırakanı.

Elidemir o günü anlatırken “Deniz Kuvvetleri Kupası maçıydı. Finalde F.Bahçe geldi karşımıza. O günün futbol ustalarından Alpaslan ağabeyi geçip yaptığım ortayı Sancar gole çevirdi ve kupayı biz aldık” diyor.

Futbolu bırakınca okulunu da başarıyla sürdürdüğünden Ege Üniversitesi Dişçilik Fakültesi’ni bitiren Elidemir, mesleğini yapmaya başladı.

İzmir Büyükşehir Belediyesi Eşrefpaşa Hastanesi Diş Kliniği’nde görevini sürdürürken muayenehanesinde de özel hastalarına bakıyordu.

Futboldan kopmadı. Göztepe’nin Süper Lig’de olduğu dönemde menajerliğini yaptı. Daha sonra Altay’a geldi ve Ankara’da Kasımpaşa’yla oynanan ve saniyelerle yitirilen maçın en yakın tanıklarından ve yıkılan insanlarından biri oldu.

Ama onun içinde hâlâ duran vefasızlıkları ve Fransızları hiç mi hiç unutmadı. 'İzmirsporluyum' diyen bir insanın takımından dışlanışına karşı isyanı çok büyük.

Böyle bir durumda bile, 'Ruh sağlığım bozuldu yapılanlar karşısında. Ama bir gün o takımın başına mutlaka geçeceğim' diyebiliyor Elidemir...